-
1 zmobiliz|ować
pf Ⅰ vt 1. Wojsk. to call up [rezerwistów]; to mobilize [armię, flotę] ⇒ mobilizować 2. (uaktywnić) to motivate, to stimulate- zmobilizować kogoś do pracy/pomocy to motivate sb to work/help- zmobilizować siły do walki z chorobą to summon up a. muster up one’s strength to fight a disease ⇒ mobilizować3. (nastawić negatywnie) usiłuje zmobilizować wszystkich przeciwko mnie s/he’s trying to get everyone against me ⇒ mobilizować Ⅱ zmobilizować się 1. (zmusić się do działania) to focus oneself ⇒ mobilizować się 2. Wojsk. [kraj] to mobilize ⇒ mobilizować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zmobiliz|ować
См. также в других словарях:
zmobilizować — dk IV, zmobilizowaćzuję, zmobilizowaćzujesz, zmobilizowaćzuj, zmobilizowaćował, zmobilizowaćowany 1. «powołać do wojska; powołać rezerwistów do czynnej służby wojskowej; dokonać mobilizacji» Zmobilizować rezerwistów. Zmobilizować najmłodsze… … Słownik języka polskiego
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
zebrać — dk IX, zbiorę, zbierzesz, zbierz, zebraćał, zebraćany zbierać ndk I, zebraćam, zebraćasz, zebraćają, zebraćaj, zebraćał, zebraćany 1. «biorąc, wydostając skądś po kolei, zgromadzić coś w jednym miejscu; skupić w swoim posiadaniu» Pszczoły… … Słownik języka polskiego
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
siła — I ż IV, CMs. sile; lm D. sił 1. «energia fizyczna lub duchowa, zdolność do wysiłku, do działania, możność podołania czemuś; moc» Siły żywotne. Herkulesowa, nadludzka, tytaniczna siła. Świeże, niespożyte siły. Wątłe siły. Siły natury, przyrody.… … Słownik języka polskiego
noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… … Słownik języka polskiego
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego
brać – wziąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}do siebie {{/stl 13}}{{stl 7}} interpretować czyjąś wypowiedź jako negatywną, złośliwą aluzję do siebie, do swojego zachowania; nadmiernie przejmować się czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wszystkie uwagi szefa brał… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Xa, stoję, stoi, stój {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o ludziach: utrzymywać ciało w pozycji pionowej, opierając się na stopach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stać na palcach. Ledwo stoję na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pysk — m III, D. a, N. pyskkiem; lm M. i 1. «u zwierząt: przednia część głowy z otworem gębowym, także: sam otwór gębowy» Koński, psi pysk. Długi, spiczasty pysk. 2. rub. «o ludzkiej twarzy, policzkach, ustach; także o sposobie wysławiania się; gęba,… … Słownik języka polskiego
popęd — m IV, D. u, Ms. popędędzie; lm M. y 1. «impuls, pociąg, skłonność, namiętność, żądza; instynkt» Niepohamowany, silny, wrodzony popęd. Popęd do gry, do hazardu, do kieliszka. Szlachetne popędy. Odczuwać przemożny popęd do podróży, do bogactwa. ◊… … Słownik języka polskiego